17 сент. 2011 г.

     Թշվառությունը  դառնացնում  է  մարդուն, ստիպում  մոռանալ  երջանկությունը, մոռանալ  լավը, դառնալ  անհավատ...Թշվառությունը  մի  դպրոց  է  իսկական...ես ինքս  շատ  եմ  տեսել  թշվառություն, բայց  աշխատում  եմ  չկորցնել  այն  լավը, ինչ  որ  կա  իմ  մարդկային  հոգում...


    Մարդը  որքան  էլ  չարագործ  լինի, դարձյալ  ընդունակ  է  զղջալու, բարի  դառնալու . դրա  մեջ  է  մարդու  առավելությունը  գազանից: Գազանը  բնությունից  է  ծնված  գազան  լինելու ...Իսկ  մարդը  հանգամանքներից  է  դառնում  գազանային...Առավել  բարեհաջող  հանգամանքները  կարող  են  փոխել  նրան  դեպի  լավը ...


   Տրամադրությունս  երբեմն  դառնում  է  գունավոր, անբռնազբոս, շարժումներս` վերին  աստիճանի  ազատ . կյանքի  շուրջ  ոչինչ  չեմ  մտածում, քանի  որ  նա  իմ  մասին  երբեք  չմտածեց...ինձ  ժամանակ  չտվեց  կողմնորոշվելու ...


     Ազատության  տենչը  հալվել  է  իմ  մեջ...և  եթե  մարդիկ  ինձ  չհիշեցնեն  ազատության  մասին,  ու  չներշնչեն  նրա  լավ  կողմերը, ինքս  մտադիր  չեմ  նրան  ցանկանալ...Անհաջողությունները  իմ  կյանքի  ամենամոտ  ընկերներն  են  դարձել...